donderdag 20 december 2012

Kerstsfeer

Lekker knoeien en rommelen met scheerschuim. Apenkoppie vroeg er eigenlijk al weer weken om.

Veel heb je er niet voor nodig. Ik gebruikte een bus scheerschuim. (Eerlijk gepikt van springbok), wat sterretjes en dennenappels uit de seizoenstafel.
Met rode, groene en oranje verf maakten we wat herfstkleuren.

Muizenmeisje wist echt niet wat ze met die schuimbende aanmoest. Gelukkig was grote broer niet te beroerd om te helpen.






woensdag 28 november 2012

Het regent, het regent


Regen! Het naarste deel van het jaar is weer begonnen. De dagen zijn donker en grauw en buitenspelen zit er eigenlijk niet meer in.
Een echte straf voor Apenkoppie en Muizenmeisje. Ikzelf wordt ook knetter als ik de hele dag binnen moet zitten.

Maar eigenlijk bestaat er geen slecht weer, alleen slechte kleding! Met een regenpak en laarzen aan kun je flink wat pret maken in die regenplassen.
Apenkoppie springt inmiddels al zo hoog dat de spetters hem om zijn oren vliegen!

Om te voorkomen dat je de hele dag binnenzit kun je prima naar buiten. Tsja, ze worden nat en vies....
Daar heb je toch een wasmachine voor?
De senioren in ons slaapdorp moesten er om glimlachen, maar tegen zoveel pret konden ze ook niet op.


dinsdag 23 oktober 2012

Mogen kleuters nog kleuteren?

Totaal verbaasd verlieten Springbok en ik vorige maand een basisschool in ons dorp. Op de open avond mochten we kennismaken met het aanbod van deze school. En aangezien we nog op zoek waren naar een school voor Apenkoppie en Muizenmeisje wilden we daar graag meer over weten.
Nu is het wel 6 jaar geleden dat ik voor de klas stond, en weet ik dat dingen snel veranderen, maar zelfs ik was erg verbaasd.

De juf van groep 2 vertelde dat de kleuters 21 letters móeten kennen om over te mogen naar groep 3. Springbok keek me geschokt aan, hij dacht even dat hij al bij groep 3 beland was. Waar is de tijd gebleven dat kinderen mogen kleuteren? Waar mogen kleuters nog verkennen, ontdekken en ervaren. Kennismaken met de wereld d.m.v. een 'rijke leeromgeving' , dat is toch wat jonge kinderen doen: 'Mijn leren is spelen en mijn spelen is leren'
De juf zwakte haar stelling nog wel wat af. Als een kleuter er 1 of 2 niet kan, mag hij in overleg met de ouders toch over.

De juf moet toch gezien hebben dat ik mijn kin van de grond moest rapen. Deze juf besteedde iedere dag ongeveer een uur aan activiteiten rond de letter van de week. In oktober worden de kinderen getoets, dan moeten ze er 9 kennen en aan het eind dus 21. Pfff arme kinderen!

Ik heb eens uitgerekend hoeveel uur ze dan dus uittrekt aan het aanbieden van letters: 200 uur!
200 uur om letters te leren, die zeker niet aan de 4 B's voldoen. (zie onder). En daarnaast beginnen ze in groep 3 weer opnieuw!

Inmiddels weet ik dat het aanbieden van letters onderdeel uitmaakt van de zogenaamde 'voorschot methode'. Hierbij wil men kinderen met een achterstand, of een verwacht probleem zoals dyslexie een voorsprong geven door alvast letters aan te bieden.
Maar waar nou de eis van 21 letters vandaan komt is me totaal onduidelijk. Wie meer weet mag het me zeggen.

Overigens ben ik niet tegen het aanbieden van letters aan kleuters. MITS:
- een kind interesse heeft in letters (betrokkenheid)
- het aansluit bij een doel, bijvoorbeeld eigen naam willen schrijven, of die van opa/oma/broer/zus e.d. (betekenisvol)
- de activiteit aansluit bij de ontwikkeling van het kind en haalbaar is, dus bijvoorbeeld stempelen ipv schrijven (zone van de naaste ontwikkeling, bedoeling, betekenisvol)



4 B's
opsommingsteken Betekenisvol;
Thematisch aanbod waarbij leerlingen inbreng hebben en dat aansluit bij de belevingswereld van leerlingen.
opsommingsteken Bedoelingen;
Leeractiviteiten met een doel (cirkel basisontwikkeling, kerndoelen enz.)
opsommingsteken Betrokkenheid;
Er vindt fundamenteel leren plaats.
opsommingsteken Bemiddelende rol van de leerkracht;
Leerkracht sluit aan bij het actuele ontwikkelingsniveau en de zone van naaste ontwikkeling.

Overige interessante bronnen:
http://www.teamonderwijs.nl/download/content/Elstar_kenmerken_OGO.pdf
http://www.teamonderwijs.nl/download/content/Elstar_OGO_kijkwijzer.pdf
http://hbo-kennisbank.uvt.nl/cgi/fontys/show.cgi?fid=6410

maandag 22 oktober 2012

Spelen met klei


Spelen met klei is hier (bij vlagen) een echte hit. Peuter kreeg als traktatie op de crèche een doosje klei met hele kleine vormpjes en veel verschillende kleuren.
Ik had niet de illusie dat die lang apart zouden blijven, vooral niet omdat het zo weinig was.

Peuter bakte er verschillende taartjes van en ging daarna kleuren combineren. De roze koekjes op de paarse taart. De gele koekjes op de blauwe pannenkoek.
Eerst was hij erg verbaasd dat hij de kleurtjes niet meer uit elkaar kreeg. Maar na een poosje ontdekte hij het mengen.
De kleuren werden tot een grote bol gerold en ik werd ingeschakeld om er 'slangen' van te rollen.

Waarde van spelen met klei:
-oefenen van de fijne motoriek
-spieren trainen (kneden is zwaar werk)
-kennismaken met begrippen zoals onder, op, in
-leren van kleuren


maandag 8 oktober 2012

Laat me los!

Beste Ouders,

Je hoeft niet te schrikken als Apenkoppie omhoog klimt in het klimrek.
Je hoeft er niet als een dwaas naartoe te rennen. En het is niet zo, dat omdat ik er niet naast sta, mijn Muizenmeisje nog niet zou kunnen klimmen.

Ik ben niet op een bankje gaan zitten omdat ik te lui ben om mijn kind te helpen. Ik zit op een bankje omdat ik vertrouwen heb in mijn kinderen.
Ik heb er vertrouwen in dat ze zullen doen wat ze kunnen en dat ze hulp zullen vragen op het moment dat ze dat nodig hebben.

Mijn kinderen leren er niets van als ik ze help bij iedere stap op de ladder. Het helpt ze niet als ik ze omhoog til zodat ze van de glijbaan af kunnen gaan. Bovendien beroof ik ze van de voldoening om iets zelf te doen. De voldoening die ze voelen als ze met inzet en volharding toch die lastige ladder opgeklommen zijn.
En als het ze niet lukt om omhoog te klimmen over die lastige weg, dan vinden ze wel een omweg die eenvoudiger is. Totdat ze moe zijn van het omlopen, dan zullen ze gemotiveerd zijn om het opnieuw te proberen, totdat het wel lukt.

Het is niet mijn taak, en ook niet die van jou, om te voorkomen dat mijn kind teleurgesteld of gefrustreerd raakt. Als ik dat doe, leren ze nooit omgaan met het feit dat iets spannend of eng is en dat je kunt vallen. Maar ze leren ook niet, dat je gewoon weer op kunt staan, omdat vallen niet het einde van de wereld is.

Ik wil dat mijn kinderen leren dat ze zelf uitdagingen aan kunnen en problemen kunnen oplossen. Ik wil dat ze het zelfvertrouwen krijgen om de wereld in te kunnen gaan in de wetenschap dat ze het zelf kunnen. En dat als er problemen komen, ze die zelf kunnen oplossen.

Tot die tijd vraag ik je om mijn kind zijn gang te laten gaan. Echt, ik weet wat ik doe want ik ken mijn kind. En het is niet zo, dat omdat ik op de bank zit ik niet regelmatig op mijn tong moet bijten om niet te roepen: "Pas OP!!" Maar ik kies er bewust voor om even te wachten zodat mijn kind het risico zelf in kan schatten en zijn angst kan overwinnen.

Apenkoppie en Muizenmeisje zullen groter worden, de ladders hoger en de uitdagingen groter. En ik weet dat ik er niet altijd bij zal kunnen zijn om ze op tillen als het moeilijk wordt. Ik leer ze de vaardigheden die ze nodig hebben liever nu, nu de ladders nog laag zijn en ieder probleem opgelost kan worden met 'een kusje erop, over'.


dinsdag 28 augustus 2012

Samen koken


Ken je dat, na een lange werkdag wil je even snel iets koken, maar dat lijkt je eigenlijk niet gegund?
Mij gebeurd het regelmatig. Ik kom thuis, na een dag werken. Eigenlijk ben ik moe, maar met kleine kinderen gaat de optie "op de bank, met de voetjes omhoog"  meestal niet op.

Om het mezelf makkelijk te maken laat ik Apenkoppie en Muizenmeisje vaak meehelpen.
Vandaag aten we boontjes. Een ideaal klusje om bij te helpen. Nog voor ik kon beginnen hadden ze allebei hun stoel bij het aanrecht geschoven en stonden ze al te wachten.
Ik hakte de topjes van de bonen af en gaf ze daarna aan een van de 'brekers' (Ik breek mijn boontjes altijd, kun je meteen de 'haren' er makkelijk aftrekken)

Hetzelfde met de aardappels. Ik schilde de aardappels en hakte ze in stukjes. Apenkoppie pulkte alle stukjes los en deed ze in de pan met water.
Ja, dat wordt een waterballet. Maar dat heb ik altijd nog liever dan twee dreinende kinderen aan mijn benen. ;-)

Maar eigenlijk doe ik het niet alleen daarom. Meehelpen met het bereiden van het eten, geeft kinderen een gevoel van autonomie. Ze 'kunnen' iets.
Daarnaast vind ik het goed dat ze leren hoe hun eten er uit ziet, waar het vandaan komt en hoe je het klaar maakt. Ook al wordt het op hun bord bedolven onder een berg appelmoes.

Apenkoppie en Muizenmeisje dippen graag. Ze zijn als echte 'Rapley' kinderen fan van 'fingerfood': alles wat je beet kunt pakken, ergens in kunt dopen en in je mond kan stoppen is goed.
Vandaag was dat helaas appelmoes. Waarom?


Nou, hierom dus:


Laten we maar zeggen dat koken met 2 peuters niet altijd even goed lukt.... *schaamt zich diep*.
Misschien moet ik me toch maar aanmelden voor de club van slechte huisvrouwen.








donderdag 16 augustus 2012

Watermuur

Al tijdens de afgelopen winter zag ik op Pinterest een geweldig idee. Een juf op een Australische kleuterschool had voor haar leerlingen een watermuur gemaakt. Het zag er erg leuk, maar ook erg bewerkelijk uit om te maken.
Vanmorgen maakte ik een low-tech variant. De afgelopen weken hadden we flink wat lege flessen gespaard. ( zacht plastic). Het was niet moeilijk om wat verschillende gaten te knippen.
De watermuur die ik zag, was met bouten en moeren op speciaal gaatjes hardboard gemaakt. Dat had ik allemaal niet in huis, dus koos ik voor de lowtech oplossing: ijzerdraad om de houten schutting. Apenkoppie hielp me met knippen en draaien. Zo maakten we samen een leuke watermuur.

zondag 12 augustus 2012

Jammie, kralen rijgen

Apenkoppie vindt rijgen nog niet echt geweldig. Zijn fijne motoriek is net als bij veel jongenspeuters niet geweldig,  zijn eetlust daarentegen.....
Deze activiteit maakte daar handig gebruik van. Moeilijk was het niet:

Ik nam een zak ringetjes-chips mee (eigenmerk is het goedkoopst) en knipte een touwtje af.
Omdat het nylon was kon ik er een mooi hard puntje aan smelten.

De uitdaging was nu niet: hoe krijg ik peuter aan het rijgen? Maar: hoe zorg ik dat er meer kralen aan zijn ketting komen dan er meteen in zijn mond verdwijnen...
We spraken af dat alleen de kapotte ringetjes opgegeten werden. De rest regen we samen aan het koord. Apenkoppie bleef het een uitdaging vinden. Pas toen hij doorkreeg dat hij het eindresultaat op mocht eten, ging het ineens harder.



dinsdag 7 augustus 2012

Een kap-stok


De behangboom met alle dieren was helemaal af. Maar in het WildeWesterWoud ben je nooit helemaal klaar.
In de kamer van Muizenmeisje staat geen hangkast. De commode heeft genoeg ruimte voor al haar spullen, dus was het ook niet nodig.

Maar zoals het een meisje betaamd heeft ze natuurlijk wel mooie jurkjes. Die moeten dan wel ergens opgehangen worden.
De oplossing bedacht de tante van Muizenmeisje. Een mooie boomstam om spullen aan te hangen. Zelfs de stokken bracht ze mee.

Ik zette de springbok aan het werk om de stok eens mooi door te zagen. Dat was een tikkie te pitig voor mij. Bovendien heeft iedereen zo zijn talent, toch?

We maakten er een echte kap-stok van voor de kamer van Muizenmeisje.
Nu alleen nog even vragen of Springbok er nog wat gaatjes in boort. Dan blijven de hangertjes beter steken.

maandag 6 augustus 2012

Behangbeesten

De behangbeesten op de kamer van Muizenmeisje zijn zo leuk, ik kon er eigenlijk geen genoeg van krijgen. Ik maakte er al wat voor Apenkoppie, maar daarna stopte ik er mee.
Tenslotte is een kamer een keer af, niet?

Toch maakte ik deze week weer een aantal lieve diertjes. Nu niet voor mezelf. Maar voor een lezer van dit blog.
Ze vroeg me of ik wat behangbeesten voor de kamer van haar meisjesdreumes wilde maken. Dat deed ik met veel plezier.

Een vosje, 2 egels en flink wat vogels en uilen vertrokken per post naar een nieuw vriendinnetje. Ik ben benieuwd hoe het geworden is.

dinsdag 31 juli 2012

Tot in de pruimentijd!

37 kilo pruimen kwam er van ons boompje. En minstens zoveel verdween er nog in de kliko omdat het al rot of aangevreten was.












Ik gaf heel wat kilo's weg. Toch had ik nog meer dan voldoende voor pruimentaarten, pruimenjam en pruimenflappen.
Na een week kon ik geen pruim meer zien. Toch hadden we nog een half krat over. De laatste pruimen en pruimenflappen werden gelukkig door mijn collega's verorberd.




dinsdag 17 juli 2012

Slaslingerkunst

Al een aantal maanden stond op onze zolder een slaslinger niets te doen. Gekregen van mijn zusje, die dacht dat wij als creatievelingen in het WildeWesterWoud er meer aan hadden.
Sla wordt hier niet geslingerd, maar al snel kwam ik op Pinterest een ander leuk idee tegen: Slingerkunst.
Dus bleef de slaslinger op zolder staan voor een regenachtige dag.

Regenachtige dagen hebben we genoeg deze zomer. Het werd dus tijd om de slinger maar eens van zolder te halen.

Apenkoppie was razendbenieuwd wat er nu mee kon. Vingerverf maakt ik wat vloeibaarder door het met wat water te mengen. Zo kon Apenkoppie het zo uit een bakje in de slaslinger scheppen.

Het scheppen van de verf gaf een mooie aanleiding om eens wat begrippen aan te bieden.
Niet alleen dik en dun, maar ook 'het midden', 'de zijkant' en hard en zacht kwamen aan bod.

Niet dat Apenkoppie nu echt met de begrippen bezig is geweest. Toch vind het ik het belangrijk dat soort dingen te benoemen. Het zijn begrippen die hij als kleuter nodig gaat hebben.
Apenkoppie zelf was vooral bezig met een echt peuterding: herhaling, herhaling, herhaling, herhaling.....

Na een half uurtje lag de hele eettafel vol met kunstwerken.


vrijdag 13 juli 2012

Bubbelplastic


Bubbelplastic gaf onverwacht veel pret in het WildeWesterWoud. Er is niet echt moeilijk aan te komen, maar dit was wel een erg mooie variant met flink grote bubbels.

Ik kon me beheersen en heb er geen laten klappen :-)

Eigenlijk was de opzet om Apenkoppie met ververf te laten spelen, maar aangezien hij een hekel aan vieze handen heeft werden het de verfstiften.
Ik nam ze eens mee bij de Action voor een habbekrats.
Het voordeel van deze stiften is dat je de verf er makkelijk uit kunt knijpen en dan met het sponsje uit kunt smeren.

Eigenlijk kon het Apenkoppie maar matig interesseren. Hij wilde liever de waterverfrollers gebruiken. Maar dat ging natuurlijk niet, daar was hij snel achter.

We maakten nog snel een paar afdrukken voordat hij gewoon op papier verder ging. Misschien een andere keer dan maar....

  

vrijdag 6 juli 2012

Verfstiften

Om apenkoppie en muizenmeisje uit te dagen, vind ik het leuk regelmatig nieuwe materialen aan te bieden.
Dat je voor peuters niet veel materiaal nodig hebt bleek wel uit deze foto's.

Ik nam de verfstiften van Pritt mee uit de aanbiedingenbak van Kruidvat en had geen hoge verwachtingen.

Aapie en Muis waren heel lang aan het spelen met de nieuwe rollerbalverfstiften.

De stiften zelf waren even lastig aan de gang te krijgen. Maar als snel vonden ze hum draai.





 
Muizenmeisje kreeg twee kleuren stiften om gewoon eens te ontdekken.

 Een dikke, droge kwast als extra bezorgde apenkoppie veel pret. Het uitvegen van de verf was een nieuwe ontdekking.

Apenkoppie wilde er nieuwe 'vlinders' mee maken Hij vouwde zelf zijn blad dubbel en ging aan de slag. .

woensdag 27 juni 2012

Ballonstippen

Apenkoppie ging aan de slag met verf en ballonnen. De ballonnen waren vorige week gevuld met zand voor een werpspelletje, maar waren perfect voor dit klusje.


Al is hij al een flinke peuter, hij heeft nog steeds een hekel aan vieze handen. Verven met ballonnen biedt toch een leuke ervaring op sensomotorisch gebied. Ik had er alleen zand in gedaan. Maar je kunt zo natuurlijk ook met andere dingen vullen:
- rijst
- gedroogde erwten, bonen
- zaden
- water




Waar Apenkoppie meer van het smeren en wrijven was, ging Muizenmeisje lol met stippen. De verf zat overal en ze had dikke pret.
Het eindresultaat werd gebruikt als inpakpapier voor een cadeautje voor de leidsters van het kinderdagverblijf.



dinsdag 26 juni 2012

Trakteren

Het overkomt heel veel moeders. Je peuter is jarig en je bent vergeten voor een traktatie te zorgen.

In ons geval ging het om het afscheid van het kinderdagverblijf waar Apenkoppie en Muizenmeisje de afgelopen 3 maanden mochten komen spelen.

Ik maakte een last-minute oplossing met wat ik nog in huis had:
- appel
- kaas
- rozijntjes
- letterkoekjes
Op het kinderdagverblijf zijn ze deze week aan het werk rond verkeer/ voertuigen. Gelukkig had ik nog wat uitsteekvormpjes (voor koekjes) liggen die daar prima bij pasten.

Van de kaas en appel sneed ik dikke repen. Met de vormpjes stak ik de figuurtjes uit.

Snel in vrolijke cake-papiertjes en klaar is mama!

Je kunt natuurlijk ook alleen fruit gebruiken:
- meloen
- appel
- perzik
- komkommer (o.k. groente ik weet 't)



Oja, de restjes hoef je natuurlijk niet weg te gooien. Die verdwenen lekker in mijn buik!





zondag 24 juni 2012

Vlinders maken

Op een van de zeldzame, zomerse momenten deze week speelden we lekker buiten. Aapie zag al snel veel kleine diertjes. De mieren, ons hommelnest en vlinders genoten natuurlijk ook van het mooie weer.


Omdat het mooie weer niet lang duurde zaten we al snel weer binnen. Aapie wilde verven met een kwast. Maar omdat het nog erg moeilijk voor hem is verloor hij al snel de intresse. Om hem toch nog even bezig te houden hebben we gekke vlekken gemaakt.


Ik had vast een aantal papieren dubbel gevouwen (gelukkig maar, want hij was niet meer te stoppen) zodat er genoeg voorraad was.
Aapie verfde maar aan een kant van het papier. Dat viel niet mee, maar hij deed het al heel aardig met de kwast. Vooral toen ik zij dat hij gewoon verf mocht opscheppen ging het snel :-)

Het papier dichtvouwen en vrijven was een werkje dat hij al snel prima zelf kon. Het leukste was de verrassing als hij het weer open deed.

Het vervolgklusje heb ik even zelf gedaan:
Papieren netjes uitknippen. Met chenilledraad een lijfje maken, een bolletje erop (hema) en klaar waren de vlinders.

dinsdag 19 juni 2012

Aankleedkussen (in de herhaling)

Op verzoek van Tine een beetje meer uitleg over het aankleedkussen. Ik maakte het xxl kussen in de starttijd van dit blog.

Ik wilde graag een aankleedkussen dat een tikkie groter was, Aapie stak er al fllink overheen.
Inmiddels is het kussen in gebruik bij ons muizenmeisje. En eigenlijk zou ik het eens open moeten maken om er wat extra korrels in te doen.


De stof die ik heb gebruikt is dikke canvas die ik op de markt kon krijgen. Deze stof wordt ook gebruikt voor zonneschermen en is redelijk waterdicht. Inmiddels heeft ikea ook een waterdichte stof op de markt gebracht. Die zou ik er nu zeker voor gebruiken. (met het oog op ongelukjes)

Eigenlijk is het heel simpel om te maken. Het is een zak met wat aanpassingen: 

Ik vouwde de stof (binnenstebuiten) dubbel een zoomde eerst de onder- en de zijrand vast dicht. Ik stikte ook een deel van de bovenrand vast dicht, maar dat zou ik nooit meer doen. Je krijgt de vulling er dan bijna niet in.

Daarna was het even priegelen met de hoeken. Ik wilde persee rechte hoeken, maar als je dat niet nodig vindt kun je het prima zo laten.


Om de vulling wat op zijn plek te houden stikte ik in het midden een stuk dicht. (20 cm van de boven en onderrand vrijhouden) Zo krijgt het kussen een beetje de vorm van 2 rollen en ligt je kindje lekker in een holletje.

Daarna nam ik de vulling en probeerde die op verschillende manieren er in te krijgen. Dat spul is verschrikkelijk statisch, dus het werd een puinhoop. Ik probeerde het zelfs buiten, maar daar gooide de wind roet in het eten.
Note: laat dus maar een lekker grote opening over om te vullen.


Na het vullen stikte ik de hele boel overhands dicht.

vrijdag 15 juni 2012

Speelgoed en verveling

Te veel speelgoed. In 't wilde westerwoud hebben we daar een oplossing voor gevonden:
Een klein deel van het speelgoed staat beneden in de kast. Ze hebben een eigen hoekje in de kamer waar ze alles mogen uitpakken. De rest van het speelgoed staat in grote doorzichtige bakken op zolder. ( makkelijk pakken)
Hoewel ik van mening ben dat met verveling niets mis is, krijg je onherroepelijk het moment dat ze uitgespeeld zijn met wat er staat. Dan ruimen we samen alles weg in een krat en kiezen op zolder iets nieuws uit.

Ik zorg altijd dat ik materiaal in de kast heb uit de volgende groepen:
- constructie materiaal ( blokken, lego, treinbaan)
- rollenspel ( poppen, little people, garage, auto's)
- creatief ( verbruiksmateriaal knutselen)
- denkwerk ( puzzels, boekjes, spelletjes, memory)

Zojuist weer de hele boel omgeruild en het verbaasd me iedere keer weer hoeveel meer betrokken er gespeeld wordt.