Beste Ouders,
Je hoeft niet te schrikken als Apenkoppie omhoog klimt in het klimrek.
Je hoeft er niet als een dwaas naartoe te rennen. En het is niet zo, dat omdat ik er niet naast sta, mijn Muizenmeisje nog niet zou kunnen klimmen.
Ik ben niet op een bankje gaan zitten omdat ik te lui ben om mijn kind te helpen. Ik zit op een bankje omdat ik vertrouwen heb in mijn kinderen.
Ik heb er vertrouwen in dat ze zullen doen wat ze kunnen en dat ze hulp zullen vragen op het moment dat ze dat nodig hebben.
Mijn kinderen leren er niets van als ik ze help bij iedere stap op de ladder. Het helpt ze niet als ik ze omhoog til zodat ze van de glijbaan af kunnen gaan. Bovendien beroof ik ze van de voldoening om iets zelf te doen. De voldoening die ze voelen als ze met inzet en volharding toch die lastige ladder opgeklommen zijn.
En als het ze niet lukt om omhoog te klimmen over die lastige weg, dan vinden ze wel een omweg die eenvoudiger is. Totdat ze moe zijn van het omlopen, dan zullen ze gemotiveerd zijn om het opnieuw te proberen, totdat het wel lukt.
Het is niet mijn taak, en ook niet die van jou, om te voorkomen dat mijn kind teleurgesteld of gefrustreerd raakt. Als ik dat doe, leren ze nooit omgaan met het feit dat iets spannend of eng is en dat je kunt vallen. Maar ze leren ook niet, dat je gewoon weer op kunt staan, omdat vallen niet het einde van de wereld is.
Ik wil dat mijn kinderen leren dat ze zelf uitdagingen aan kunnen en problemen kunnen oplossen. Ik wil dat ze het zelfvertrouwen krijgen om de wereld in te kunnen gaan in de wetenschap dat ze het zelf kunnen. En dat als er problemen komen, ze die zelf kunnen oplossen.
Tot die tijd vraag ik je om mijn kind zijn gang te laten gaan. Echt, ik weet wat ik doe want ik ken mijn kind. En het is niet zo, dat omdat ik op de bank zit ik niet regelmatig op mijn tong moet bijten om niet te roepen: "Pas OP!!" Maar ik kies er bewust voor om even te wachten zodat mijn kind het risico zelf in kan schatten en zijn angst kan overwinnen.
Apenkoppie en Muizenmeisje zullen groter worden, de ladders hoger en de uitdagingen groter. En ik weet dat ik er niet altijd bij zal kunnen zijn om ze op tillen als het moeilijk wordt. Ik leer ze de vaardigheden die ze nodig hebben liever nu, nu de ladders nog laag zijn en ieder probleem opgelost kan worden met 'een kusje erop, over'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten