donderdag 28 februari 2013

Rebelse regels: Jongens mogen jurken aan

Jongens mogen jurken aan. En meisje mogen ook met gereedschap spelen.

Toen ik net voor de klas stond betrapte ik me op het volgende: als ik een zware klus moest laten doen vroeg ik altijd: "Welke sterke jongens willen mij even helpen met...?"
Ik hoorde het mezelf zeggen en nam me meteen voor dit nooit meer te doen. Maar hoe vaak zijn we niet rolbevestigend bezig.

"Wat ben jij een mooie meid!" en "Wat ben jij een stoere jongen!"
Ik erger me dan ook groen en geen aan het merk Lief. Waarom is er geen roze truitje met STOER. Mijn dochter is net zo stoer als mijn zoon. En een blauwe trui met lief heb ik ook nog niet gezien, alsof mijn zoon niet lief zou zijn?

Meisjes geven we alle vrijheid om zich te verkleden. Schitterende prinsessen jurken, mooie glitters en haren vol speldjes. Jongens niet. Waarom niet?
Veel jongens vinden verkleden en lekker tutten geweldig. Jongens mogen een meisje spelen, net zo goed als meisjes en jongen mogen zijn. Respecteer het spel van je kind en verstoor het niet met onze volwassen ideeën over rollen.

O ja, en als er bij ons in huis gereedschap gebruikt wordt, dan zijn ze er beide als de kippen bij.

Dit is een blog uit de serie "Rebelse regels".
De komende periode verschijnen er nog een aantal van deze rebelse regels. 
Het zijn regels die we vanzelfsprekend vinden, maar vanzelfsprekend wil ook zeggen dat je er meestal nog niet bewust over nagedacht hebt.  Zijn al die regels eigenlijk wel zo zinvol? 

Rebelse regels:
1. Kinderen hoeven geen sorry te zeggen
2. Kinderen hoeven niet te delen
3. Roep niet steeds "Goed gedaan"
4. Jongens mogen jurken aan
5. "1000 bommen en granaten'
6. Slaan schoppen en huilen mag
7. Niet iedereen hoeft je vriend te zijn
8. Stoeien moet/mag
9. Ruziemaken mag
10. Een tekening hoeft niet mooi te zijn
11. Gehoorzamen en luisteren zijn geen synoniemen

woensdag 27 februari 2013

Rebelse regels: Roep niet steeds "Goed gedaan"

Kinderen hoeven echt niet steeds aangemoedigd te worden. De hele dag steeds maar "Goed GEDAAN!!!" roepen heeft meer negatieve dan positieve kanten. Goed gedaan is zo'n inhoudsloze uitroep, die we doorlopend op onze kinderen los laten.

Steeds meer onderzoek lijkt aan te tonen dat het prijzen en aanmoedigen van je kind wel goed lijkt te werken, maar op de lange termijn eigenlijk schadelijk is. (extrinsieke motivatie)Je kind leert namelijk niet om zichzelf te motiveren. Wat echt belangrijk is namelijk dat het leert naar haar eigen wensen te luisteren. (intrinsieke motivatie)
Je kunt je kind helpen om een gezond zelfbeeld op te bouwen dat niet van de goedkeuring van anderen afhankelijk is. Hoe?

Bevestig en verwoord wat je kind doet:
"Je hebt veel kleur in de tekening gebruikt" ipv "mooie tekening"
"Jij kunt al hoog in die boom klimmen" ipv "goed geklommen"
"Jij hebt vandaag ver gefietst he?"ipv "goed gefietst"

Wil je er meer over lezen?
Goede nederlandstalige artikelen:
Applausmachine
De opvoedbehavioristen: Conditioneren is passé

In het Engels zijn er veel te vinden, dit is een goed start:
Encouragement not Praise


Dit is een blog uit de serie "Rebelse regels".
De komende periode verschijnen er nog een aantal van deze rebelse regels. 
Het zijn regels die we vanzelfsprekend vinden, maar vanzelfsprekend wil ook zeggen dat je er meestal nog niet bewust over nagedacht hebt.  Zijn al die regels eigenlijk wel zo zinvol? 

Rebelse regels:
1. Kinderen hoeven geen sorry te zeggen
2. Kinderen hoeven niet te delen
3. Roep niet steeds "Goed gedaan"
4. Jongens mogen jurken aan
5. "1000 bommen en granaten'
6. Slaan schoppen en huilen mag
7. Niet iedereen hoeft je vriend te zijn
8. Stoeien moet/mag
9. Ruziemaken mag
10. Een tekening hoeft niet mooi te zijn
11. Gehoorzamen en luisteren zijn geen synoniemen

dinsdag 26 februari 2013

Rebelse regels: Kinderen hoeven niet te delen

Stel je voor, iemand komt de kamer binnen terwijl jij net lekker op de iPad aan het spelen bent. "Gaaf, mag ik ook eens zien?!" Nou nee, eigenlijk niet, want je bent er mee bezig. Negen van de tien keer zul je dit ook zeggen.

Stel je nu eens voor: je zoon komt de kamer binnen terwijl je dochter lekker met de treintjes aan het spelen is. "Leuk, ik wil ook met die trein" en hij pakt een stuk trein om mee te spelen. Dochterlief laat zich natuurlijk niet kennen, zij was immers met de trein aan het spelen.
Wat is jouw reactie?
Je kijkt verveeld over je iPad en mompelt: "Samen spelen, samen delen!"

Ok, een beetje kort door de bocht misschien, maar toch. Waarom is het in die situatie anders?
Moeten delen in opdracht verstoord spel. Het verstoort ook het vertrouwen tussen jou en je kind. Daarnaast leert het je kind ook nog onoprecht te zijn, het wil namelijk helemaal niet delen. Het wil gewoon lekker spelen.
Spel onderbreken en onmiddellijke bevrediging van een behoefte leert een kind ook niets.

Leer het kind in plaats daarvan om ergens om de beurt mee te spelen. Beurt nemen en geven is een ontzettend belangrijk onderdeel van opgroeien.Niet willen delen is geen signaal van een asociaal of egoïstisch kind, jonge kinderen kunnen simpelweg nog helemaal niet delen. Maar beurten geven en nemen kunnen ze prima!


Dit is een blog uit de serie "Rebelse regels".
De komende periode verschijnen er nog een aantal van deze rebelse regels. 
Het zijn regels die we vanzelfsprekend vinden, maar vanzelfsprekend wil ook zeggen dat je er meestal nog niet bewust over nagedacht hebt.  Zijn al die regels eigenlijk wel zo zinvol? 

Rebelse regels:
1. Kinderen hoeven geen sorry te zeggen
2. Kinderen hoeven niet te delen
3. Roep niet steeds "Goed gedaan"
4. Jongens mogen jurken aan
5. "1000 bommen en granaten'
6. Slaan schoppen en huilen mag
7. Niet iedereen hoeft je vriend te zijn
8. Stoeien moet/mag
9. Ruziemaken mag
10. Een tekening hoeft niet mooi te zijn
11. Gehoorzamen en luisteren zijn geen synoniemen

woensdag 20 februari 2013

Rebelse regels: Kinderen hoeven geen 'sorry' te zeggen.

Dit is een blog uit de serie "Rebelse regels".
De komende periode verschijnen er nog een aantal van deze rebelse regels. 

Wat zijn rebelse regels eigenlijk?
Over opvoeden zijn we het vaak oneens, maar er zijn ook veel dingen waarover 'alle' ouders het eens lijken te zijn.
Waarom? Nou we hebben zelf ook niets anders gehoord van onze ouders:
"Niet stoeien, dat wordt vechten!" 
"Zeg eens netjes sorry!"
"Aardig zijn, dat kindje mag ook meedoen!"
En niet te vergeten:
"Samen spelen, samen delen!"

Het zijn regels die we vanzelfsprekend vinden, maar vanzelfsprekend wil ook zeggen dat je er meestal nog niet bewust over nagedacht hebt.
Zijn al die regels eigenlijk wel zo zinvol? Wat dacht je van: "Zeg eens netjes sorry!"

Een kind dwingen om sorry te zeggen is een uitvlucht. Kinderen menen dit namelijk maar zelden. En dat is logisch, daar zijn ze in hun ontwikkeling ook nog helemaal niet aan toe.
Ook het andere kind schiet er eigenlijk weinig mee op. Een onoprechte verontschuldiging/ plichtpleging zegt ook dit kind nog helemaal niets
Uitspraken als "Zeg maar even sorry, tegen dat kindje." Hebben dus erg weinig zin. Een betere oplossing kan zijn om ( samen met je kind) iets te bedenken om het goed te maken. "Pak maar even een doekje om het op te ruimen" of "pak maar een icepack of koud doekje"
Je kunt het natuurlijk ook gewoon voorleven en verwoorden wat je doet en waarom.


Rebelse regels:
1. Kinderen hoeven geen sorry te zeggen
2. Kinderen hoeven niet te delen
3. Roep niet steeds "Goed gedaan"
4. Jongens mogen jurken aan
5. "1000 bommen en granaten'
6. Slaan schoppen en huilen mag
7. Niet iedereen hoeft je vriend te zijn
8. Stoeien moet/mag
9. Ruziemaken mag
10. Een tekening hoeft niet mooi te zijn
11. Gehoorzamen en luisteren zijn geen synoniemen

zondag 3 februari 2013

Lach

Het klinkt banaal: lach! Maar hoe vaak ben je niet te druk met kleine dingen.
Als ze 16 zijn, zou het je dan echt nog uitmaken of je peuter zijn korstjes opat? Of dat je dreumes de hele nacht doorsliep?

Maak je niet druk. Pak een kussen en speel mee, zet ook eens een gekke bril op. De was wacht wel, je kinderen niet!