Collage maken (scheuren en plakken)

Voor kinderen gaat knutselen helemaal nog niet om het resultaat. En eigenlijk zou ik dat het liefst altijd zo houden. Het is het proces dat telt! De lol die je hebt in wat je doet, bezig zijn met wat het wordt verpest dat soms. Dat zie ik al bij Apenkoppie : "Wil jij een trein tekenen? Ik kan dat niet" Ik probeer het dan ook niet te doen.
Vandaag had ik een uitdaging. Apenkoppie en Muizenmeisje wilde knutselen en ik wilde graag dat ze een cadeautje maakte voor hun jarige tante.
De oplossing bleek eenvoudig. Zij genoten van het proces en knutselden heerlijk. Ik maakte er een eindproduct van.

Zo ging het:
Kaftfolie (hema) gehaald en met de klevende kant naar binnen op het raam geplakt. Intussen kwam er al een heel nieuwsgierig Apenkoppie kijken wat er nu te beleven was. Uit mama's grote knutseldoos (Apenkoppie heilige-graal) kwam een stapel vloeipapier. Ik heb het gewoon op de grond gelegd en ben er lekker bij gaan zitten. Eens kijken wat ze ermee zouden doen.
Apenkoppie begon met grote stukken papier er op te plakken maar ging daarna al snel over op proppen maken en plakken.
Muizenmeisjekwam een blaadje pikken, rende ermee naar de keuken. Daar versnipperde ze het zo klein mogelijk. Een voor een kwam ze de snippertjes er weer opplakken.
Na een kwartiertje waren ze uitgeplakt. "Mama, maak jij het maar af, ik wil buitenspelen!"
Gelukkig viel er niet veel meer te doen.

En het eindresultaat?
Een mooi hart voor tante en mooie eieren voor onze collage uit te restjes.