maandag 26 augustus 2013

Kabouterhuis

De pruimenboom in onze tuin gaf dit jaar meer dan 60 kilo pruimen, maar ook meer dan 60 dagen wespenoverlast.
Aapie en Muis zijn niet dol op wespen en ik ben er allergisch voor.
De beslissing werd dus genomen: de pruimenboom moet het veld ruimen. Zonde van zo'n mooi boom, maar we planten er een andere voor terug.

Toen de dag kwam om de boom om te zagen wilden Aap en Muis natuurlijk 'helpen'. Samen met grote Bok zaagden de de takken. Maar voor het grote werk waren ze toch echt een beetje te klein.

Al geruime tijd verzamelde ik op pinterest houten kabouterhuizen, met in mijn achterhoofd het idee dat het wel leuk zou zijn om die te gaan maken.
Deze huizen worden veel gebruikt op Vrije scholen en ik had ze tijdens mijn stages op scholen in Zwitserland al zo vaak gezien.

Met een ruime hoeveelheid hout en de schijven die we al langer in de tuin hadden liggen konden we meteen lekker aan de slag.
Voor Aapje was het al prima te doen om lekker zelf te timmeren. Ik sloeg de spijker er even een stukje in zodat er geen duimen meer in de weg zaten. De rest kon hij prima zelf. Als jongste kleuter kun je dat ook al prima.
We hadden een echte boomzaag, dus als houthakkers zaagden we de grote takken op de juiste maat. Daar kwam heel wat 'rekenwerk' bij kijken.
Nauwkeurig vergeleek hij de takken en zette een kerfje waar gezaagd moest worden.
In het midden van 2 schijfjes moest nog een gaatje geboord worden, een mooi klusje voor aapie die met zijn speelgoed boor al zo goed geoefend had dat hij het helemaal zelf kon.
Het kabouterhuis kreeg zo een echte hijskraan/lift en een mooi schommel.

Muis was met haar 2 jaar eigenlijk een maatje te klein voor dit karweitje, maar ze wilde zo verschrikkelijk graag meedoen. Samen hielden we de hamer vast en tikten heel wat spijkers in het hout.
De glijbaan en het trappetje bleken voor mij toch ook een tikkie te zwaar met de handzaag, dus pakte papa de cirkelzaag en de kettingzaag en bezorgde ons 2 trappetjes en 2 glijbanen.

Als het herfst wordt heb ik beloofd dat we in het bos kabouters gaan zoeken (lees: mama moet ze nog even maken, maar die is al een jaar met sinterklaas bezig *schaam* )
Wordt dus vervolgd.

 

dinsdag 13 augustus 2013

Lulkoekbingo voor het onderwijs

Geinspireerd op een vergelijkbare bingo die ik zag voor de zorg: Lulkoekbingo voor het onderwijs.

Mocht je nog wat kreten missen, je kunt ze altijd melden onder deze post.


Rebelse regels: Ruziemaken mag

Kinderen hebben ruzies nodig om te groeien. Ooit las ik in een studie dat peuters en kleuters meer dan 45 (micro)conflicten hebben. Variërend van iets willen wat de ander heeft tot op het hoofd gemept worden met een stuk speelgoed. 

Al die kleine en grote conflicten hebben kinderen nodig om te groeien. Ze ontwikkelen belangrijke sociale vaardigheden en leren zelf redzaam te zijn. Ze leren inschattingen te maken en oplossingen te vinden.
Kinderen die deze essentiële vaardigheden missen zijn eenvoudig te herkennen: ze rennen naar een volwassene bij de eerste tekenen van een conflict of ruzie en verwachten dat zij de problemen wel voor hen oplossen.

Natuurlijk wil dat niet zeggen dat er in het WildeWesterWoud alleen maar ruzie gemaakt wordt en dat de kinderen het zelf moeten uitzoeken. Maar ik grijp regelmatig niet in en observeer alleen maar. Als de situatie uit de hand lijkt te gaan lopen en een kind loopt gevaar is het vroeg genoeg om in te grijpen en de kinderen te helpen hun ruzie op te lossen. 
Rebelse regels:1. Kinderen hoeven geen sorry te zeggen2. Kinderen hoeven niet te delen3. Roep niet steeds "Goed gedaan"4. Jongens mogen jurken aan5. "1000 bommen en granaten'6. Slaan schoppen en huilen mag7. Niet iedereen hoeft je vriend te zijn8. Stoeien moet/mag9. Ruziemaken mag10. Een tekening hoeft niet mooi te zijn11. Gehoorzamen en luisteren zijn geen synoniemen


De komende periode verschijnen er nog een aantal van deze rebelse regels. 
Het zijn regels die we vanzelfsprekend vinden, maar vanzelfsprekend wil ook zeggen dat je er meestal nog niet bewust over nagedacht hebt.  Zijn al die regels eigenlijk wel zo zinvol? 

maandag 12 augustus 2013

Rebelse regels: Slaan, schoppen en huilen mag

Jonge kinderen zijn lichamelijk ingesteld. Als ze boos zijn is hun hele lichaampje verkrampt van boosheid. Als ze verdriet hebben, huilt hun hele lijf.
Als je kind boos is, dan mag dat. Soms explodeert die boosheid letterlijk vanuit hun hele lijf. Ze willen slaan, schoppen en krabben. Het klinkt vreemd, maar dat mag. Alleen mag een kind die boosheid niet gebruiken om iemand pijn te doen.
In plaats van iemand te slaan kan je kind ook een kussen slaan.
'Ik zie dat je boos bent, je mag van mij je broer niet slaan, dat doet pijn. Als je wilt slaan heb ik hier een kussen voor je."

Dit is een blog uit de serie "Rebelse regels".
De komende periode verschijnen er nog een aantal van deze rebelse regels. 
Het zijn regels die we vanzelfsprekend vinden, maar vanzelfsprekend wil ook zeggen dat je er meestal nog niet bewust over nagedacht hebt.  Zijn al die regels eigenlijk wel zo zinvol?